Με έναν παράξενο συνδυασμό του αναμενόμενου με το απροσδόκητο έκανε το λανσάρισμά του το νέο πολιτικό εγχείρημα του Γιώργου Παπανδρέου. («Μόρφωμα» κατά τον Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος δεν μπόρεσε ούτε επί μια μέρα να τηρήσει τη στρατηγική του απόφαση να μην αναφέρεται καταφρονητικά στις κινήσεις του ΓΑΠ. Αλλά η φύση δεν ξεπερνιέται).
Αναμενόμενη η συρροή πολλού κόσμου, ακόμη και μια μίνι-συμφόρηση στην Πειραιώς. Κόσμου πολλού αλλά παλιού, αν και πάλι δεν έλλειψε η νεανική παρουσία, η απαραίτητη άλλωστε προκειμένου να υπάρξει ένα κάποιο κλίμα κλάκας, αλλά και να αντηχήσει το Πα-πα-νδρέ-ου Πα-πα-νδρέ-ου. Αναμενόμενες και οι αναφορές σε αρχές και η αναζήτηση μιας αναγωγής στις κινηματικές ρίζες της 3ης του Σεπτεμβρη, την 3η του Γενάρη: αυτονόητα και λίγο απλοϊκά, αυτά, αλλά ποιος είπε ότι οι συμβολισμοί χρειάζεται να είναι πολύπλοκοι για να βγουν πετυχημένοι;
Απροσδόκητο το εκπληκτικά ανέμπνευστο όνομα, Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών (ούτε καν τον κίνδυνο του ΚΙΔΗΣΟ δεν φοβήθηκαν οι αθεόφοβοι!), αλλά και η αναφορά στις έννοιες του διαφωτισμού (!) και του ορθολογισμού. (Βέβαια μετά από λίγο ήρθε η οικοπολυμορφία και όλοι αισθάνθηκαν ότι πατούν σε πιο στέρεο ΓΑΠ έδαφος, ενώ οι πιο επιμελείς ταλαιπωρούσαν τις ταμπλέτες τους για να δουν τι είναι πάλι ετούτο).
Μια στιγμή στα πιο σοβαρά, όμως: συνειδητή αποφυγή των πολλών εκκαθαρίσεων λογαριασμών και των πολλών επεξηγήσεων. Ταυτόχρονα, θα λέγαμε κάποια απομάκρυνση απο την ευρωυποταγή-ευρωλαγνεία που χαρακτήρισε τη σημιτική φάση ΓΑΠ. Και πολλαπλό κέντημα στην έννοια της ανεξαρτησίας/της απόσεισης των εξαρτήσεων, που στιγμές-στιγμές θύμιζε vintage Ανδρέα Παπανδρέου.
Επαληθεύθηκε, και εδώ, η αίσθηση ότι τα ξένα Μέσα ενδιαφέρονται πολύ για το εγχείρημα. Επαληθεύθηκε επίσης η αίσθηση των τελευταίων ημερών ότι το ανθρώπινο υλικό με το οποίο οι ξένοι παρακολουθούν αυτήν τη φορά «τα δικά μας» είναι εξαιρετικά μέτρια προετοιμασμένο: μέχρι και άγνοια της προϊστορίας Γεωργίου Παπανδρέου (του Ανένδοτου) συναντήσαμε... Δεν ξέρουμε πού θα πάει το εγχείρημα ΓΑΠ, όμως όσοι ενίσχυσαν (ιδίως μιντιακά) την προσπάθεια του Βαγγέλη Βενιζέλου να το αποθαρρύνει, αρχικά μέσω απειλών για οικονομικά σκάνδαλα, εν συνεχεία μέσω της υπενθύμισης της σκιάς του Αντρέα, τέλος με αναφορές στην κομματική νομιμοφροσύνη, μάλλον δεν θα πρέπει να είναι πολυ ευτυχείς γι αυτό που ενθάρρυναν εντέλει της 3ης Ιανουαρίου 2015 στην Πειραιώς...